بیماری‌های التهابی روده (IBD) در مرکز ایران، استان قم، سال 1390-1386

زمینه و هدف: بیماری‌های التهابی روده IBD))، یک عارضه مزمن وابسته به ایمنی در روده است که به دو نوع اصلی کولـیت اولـسر و بیماری کـرون تقـسیم می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین اپیدمیولوژی بیماری IBD در استان قم از سال 1390-1386 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی - مقطعی روی 236 بیمار که از ابتدای سال 1386 تا اواخر سال 1390 با تشخیص (U.C & C.D) IBD به کلینیک‌های گوارش استان قم مراجعه کرده بودند انجام شد. اطلاعات بیماران با مصاحبه مستقیم یا تماس با بیماران جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی، شاخص‌های آمار مرکزی، آزمون‌های تی مستقل، کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر و من‌ویتنی در سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 صورت گرفت. یافته‌ها: میانگین سنی برایU.C ، 39/35 سال و برای C.D، 03/33 سال بود. نسبت مرد به زن برای U.C، 1:1 و برای C.D، 1: 28/1 بود. درصد بیماران غیرسیگاری در U.C و  C.Dبه ترتیب 3/87% و 5/87% گزارش شد. در بیماران U.C، شایع‌ترین شکایت خونریزی از مقعد و در بیماران C.D شایع‌ترین شکایت درد شکم بود. در بیماران U.C شایع‌ترین میزان درگیری Proctitis، 47% و در بیماران C.D شایع‌ترین درگیری Terminal Ileum، 72% گزارش شد. میانگین شروع علائم تا هنگام تشخیص بیماری به ترتیب در U.C و C.D برحسب ماه 8/13 و 56/20 بود. از نظر سابقه خانوادگی مثبت در بیماران IBD در بیماران U.C، 2/14% از اقوام درجه یک و 2% از اقوام درجه 2 و در بیماران C.D، 1/3% از اقوام درجه یک و 2/6% از اقوام درجه 2 بودند. نتیجه‌گیری: این مطالعه تصویر روشن‌تری از بیماری IBD را در استان قم نشان داد، ولی برای مشخص کردن وضعیت دقیق اپیدمیولوژی این بیماری انجام مطالعات وسیع‌تر ضروری به‌نظر می‌رسد.